Meindert Seiju Roshi

Lopen in de mist

Meindert Seiju Roshi

Meindert Seiju van den Heuvel Roshi was boeddhistisch geestelijk verzorger in gevangenissen. Hij is afgestudeerd als klinisch psycholoog en Gestalttherapeut en beoefent sinds 1980 zenmeditatie. Hij studeerde bij verschillende leraren, met name bij Genpo Roshi en Tenko Roshi. Meindert ontving in 2011 transmissie en op 5 januari 2019 inka van Nico Tenko Tydeman Roshi.

In gesprek met Meindert Seiju Roshi…

Wat is Zen?

Sitting long, getting tired, dat is het eerste dat bij me opkomt,” zegt Meindert. “Ik heb veel sesshins gedaan waarbij we lang zaten. Dat klinkt heel kaal maar dat vind ik ook het mooie. Het heeft veel met me gedaan. Tijdens het zitten, gebeurt er een heleboel. Je leert om alles wat je tegenkomt aan te gaan zonder te proberen er onderuit te komen. Dat kan pijnlijk zijn maar is ook heel leerzaam. Uiteindelijk gaat het om je leven, dat is je beoefening. Alles wat je tegenkomt is beoefening. Meestal zit het probleem dat je ervaart niet buiten, er gebeurt daar buiten altijd wel wat. Het probleem zit van binnen, wat gebeurt er met je, hoe ga je met de situatie om, wat is je antwoord? In Zen zijn twee verschillende stromingen. De ene stroming benadert de beoefening vanuit krijgerschap, zitten alsof je haar in brand staat. De andere stroming gaat meer over zaaien en oogsten, de weg zelf is het proces. Dat past bij mij, ik ben meer een boer; die zaait en hij moet dan maar vertrouwen dat het zaad opkomt. Vertrouwen is een belangrijk thema in mijn beoefening.”

Wat kan Zen doen?

“Een zenmeester zei: als je maar lang genoeg in de mist loopt, word je nat. Ongemerkt. Heel anders dan in een stortbui, maar je wordt wel nat. Zen is vaak in de mist lopen en ongemerkt nat worden. Het doet veel, maar op een subtiele, geleidelijke manier. Mensen komen met heel verschillende motivaties, ze zijn op zoek naar meer rust, meer balans, meer ontspanning. Wat mij betreft is iedere motivatie goed. En als je maar lang en serieus genoeg oefent, dan vind je dat allemaal. Je krijgt het alleen niet op het moment dat jij het wilt en ook niet op de manier zoals jij het wilt. Het blijven cadeautjes en die kunnen er heel anders uitzien dan wat jij verwacht. In die zin moet je blijven loslaten, in die zin is Zen geen methode. Het duurt een heel leven; waarbij je steeds meer opent voor een ruimer perspectief, een groter vertrouwen.”

Leraar en leerling

“De weg die je gaat is heel persoonlijk, dat geldt ook voor de leraar. Dat kan voor leerlingen die meerdere leraren kennen, behoorlijk verwarrend zijn. De ene leraar zegt dit, de andere dat. Eigenlijk vind ik dat heel boeiend. Het zaagt bij uitstek de poten onder je stoel vandaan. In daisan draagt de leerling het onderwerp aan. Ik luister en ben zo open mogelijk. Mijn dharmalessen gaan over alles dat me inspireert, dat kan een verhaal uit de boeddhistische geschiedenis zijn, een gedicht of een voorval uit mijn eigen leven. Ik vind het belangrijk mensen te inspireren elke dag even te zitten. Dat wens ik iedereen toe, het is een cadeautje dat je jezelf geeft en wat doorwerkt in je dag, in je leven en bij de mensen om je heen.”

Meer van & over Seiju Roshi

Publicatie

  • Wuwei. Doen of niet doen? Amsterdam, 2014.

Website