Introductiebijeenkomst 4
Marieke Virya Sensei
In de vierde les zenmeditatie hebben we twee keer twintig minuten gezeten. In de eerste periode hebben we onze uitademing geteld. Dit keer niet van één tot tien, maar niet verder dan één:
één, één, één.
In de tweede periode hebben we onze ademhaling gevolgd, zonder te tellen. Daarbij hebben we geoefend met het uitbreiden van de ademhaling. We begonnen met het waarnemen van onze in- en uitademing in onze onderbuik. We visualiseerden hoe dit gebied zich uitbreidde naar onze heupen, knieën en voeten en vervolgens naar onze schouders en ons hoofd. We hebben alle delen van ons lichaam laten in- en uitademen.
Wat er tijdens het mediteren ook opkomt – fysieke sensaties, gevoelens en gedachten – je kunt er door heen ademen. Je kunt door dat pijntje in je schouder heen ademen, door die gedachte aan de boodschappen die je nog moet doen, door die herinneringen aan die mooie vakantie en door die plotseling opkomende onrust: wat ben ik hier eigenlijk aan het doen?
Bij die laatste gedachte kun je ook nog even stil blijven staan, voordat je terug gaat naar je ademhaling: wat ben hier ik eigenlijk aan het doen?