Het bijeenbrengen van Shin: hart-geest

Sesshin betekent letterlijk: het bijeenbrengen van Shin, hart-geest. Woensdagavond 18 t/m zondagmiddag 22 oktober kwamen 40 levende wezens bijeen in Vught. We genoten van de vriendelijke ontvangst, de warme begroetingen onderling, het prachtige gebouw, de intieme kapel, de ruime hoge zendo, de luxe van een eigen kamer met douche en toilet, de verrukkelijk verzorgde maaltijden, de onopvallende toegewijde werkzaamheden van de fraters, de tuin, de dieren, het bos. Van daisan, groepsdaisan, yoga, rust en regelmaat. Van de dharmalessen door Niko Tenko Roshi. Thema: de bodhisattva.

Ontspannen verhalend, met zijn 81-jarige benen bungelend over de rand van het podium, kwamen de vele vormen langs, via inspirerende teksten en kleurrijke plaatjes. ‘De wereld houdt ons uiteraard behoorlijk bezig, maar we gaan deze dagen hier zorgdragen voor een verlangen dat ook broodnodig onze aandacht verdient: de contemplatieve mens die in ons leeft.’

Hoe wonderbaarlijk: er waren nét zoveel bodhisattva’s als aanwezigen. Veel méér aanwezigen dan 40, zo te horen tijdens de service, waar de namen van zieken en overledenen gezongen worden. De wereld, inclusief grote zorgen: alles en iedereen present.

Thuisgekomen lees ik de teksten nog eens na. Ik herinner mij waar ik geraakt werd, maar tijdens de sesshin, ter plekke, is het de energie ‘die het ‘m doet’. De dagen die we samen doorbrengen. Intern. Alleen maar dit. De stilte. Zazen. De hele sfeer, de gezichtsuitdrukkingen, de lichamelijkheid, de inspanning, de humor, het verdriet, een blik, herkenning, de regen, de regen, de regen… Een buur. Een zucht. Een glimlach. Huilen of lachen. Kortom: Sangha.

In Zen Centrum Amsterdam is de laatste bijeenkomst van de maand altijd een avondsesshin: zazen, kinhin, zazen, kinhin, zazen, thee, geloften, buigingen.
Stilte.
Een voelbare stilte die niet beweegt.
Die alle beweging die wij zijn ontvangt, zonder commentaar.
Een tedere, liefdevolle kracht: dít kunnen we delen.
Dit troost. Dit geneest moedeloosheid.
Midden in onze verscheurde wereld.

Hartelijke groet,
Joke Dajun